Իրանի և Միացյալ Նահանգների միջև բանակցությունների հինգերորդ փուլի ավարտից հետո Իրանի գլխավոր բանակցող, արտգործնախարար Աբբա Արաղչին հայտարարել է, որ «դա բանակցությունների ամենապրոֆեսիոնալ փուլերից մեկն էր»։ «Մենք անսասան ենք մեր դիրքորոշումներում։ Ամերիկյան կողմն այժմ հստակ պատկերացում ունի Իրանի դիրքորոշման վերաբերյալ»,- շեշտել է նա։               
 

«Վերարտադրվել» բառը դարձրել են «բոբո»

«Վերարտադրվել» բառը դարձրել են «բոբո»
08.09.2015 | 00:15

Վերջերս դարձյալ էլեկտրաէներգիայի թանկացման հարցով Բաղրամյան փողոցում իրավիճակը թեժ էր, պահանջներն էլ` անփոփոխ: Ցուցարարները փորձեցին փողոցը փակել, բայց հանդիպեցին ոստիկանների դիմադրությանը: Ի վերջո, այս վիճակը որքա՞ն պետք է շարունակվի, իշխանություններն ինչո՞ւ բավարար քայլեր չեն անում, որ լարվածությունը մեղմվի: Այս և այլ հարցերի շուրջ «Իրատեսը» զրուցեց ԱԺ պետաիրավական հարցերի մշտական հանձնաժողովի նախագահ ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ ՍԱՀԱԿՅԱՆԻ հետ:

«ՔԱՂԱՔԱՑԻԱԿԱՆ ՇԱՐԺՈՒՄՆԵՐԸ ՊԵՏՔ Է ՄԻՆՉԵՎ ՎԵՐՋ ՀԱՎԱՏԱՐԻՄ ՄՆԱՆ ԻՐԵՆՑ ՆՊԱՏԱԿԻՆ»


-Որևէ հարցով փողոց դուրս գալը, ցույցեր կազմակերպելը ցանկացած ժողովրդավարական երկրում ընդունված ձև են,- ասաց պարոն Սահակյանը:- Բայց դրանք պետք է լինեն բացառապես օրենքի շրջանակներում: Ինչ վերաբերում է իշխանության բավարար քայլերին, նախ պետք է քննարկենք, հասկանանք` ինչ քայլեր պետք է ձեռնարկվեն: Կառավարությունն արդեն հայտարարեց, որ բնակչության վրա թանկացումը չի անդրադառնա: Թե ինչը չի բավարարում, պետք է հարցնել ցուցարարներին:
-Կառավարության այդ որոշումը չի տարածվելու խոշոր բիզնեսի վրա: Բնականաբար, վերջինս էլ այդ թանկացման հետևանքով սեփական ապրանքի գինն է բարձրացնելու, և կրկին տուժելու է շարքային քաղաքացին:
-Դեպքերից առաջ ենք ընկնում և շղթայական զարգացումներ ենք կանխատեսում: Համբերենք, մինչև համապատասխան ստուգումները կավարտվեն, և վերջնական որոշումներ կկայացվեն:
-Ինչ-որ պահի սոցիալական այդ բողոքը քաղաքական երանգավորում ստացավ, սա որևէ օգուտ տվե՞ց խնդրի լուծմանը:
-Ցույցի առաջին ալիքը բավականին լավ կազմակերպված էր, անգամ ինքնամաքրման ճանապարհով էին գնում` չեզոքացնելով մարդկանց, ովքեր փորձում էին «հարամել» շարժումը: Այս փուլի պայքարը որոշակի հաջողություն ունեցավ: Եթե քաղաքացիական պայքար է, պետք է հստակ գնա մինչև վերջնանպատակ, բայց երբ այդ շարժումը կեսից դառնում է քաղաքական, առաջանում են բազմաթիվ խնդիրներ: Քաղաքական ուժերի դաշտն են մտնում, ոմանց շահերը բախվում են: Ընդհանրապես, քաղաքացիական շարժումը հստակ նպատակ ունի, ինչը կա՛մ իրականացվում է, կա՛մ ոչ: Բայց երբ այն տեղափոխվում է այլ դաշտ, տվյալ դեպքում` քաղաքական, շարժման ողջ գաղափարն իմաստազրկվում է և արժեզրկվում: Կարծում եմ, քաղաքացիական շարժումները պետք է մինչև վերջ հավատարիմ մնան իրենց նպատակին: Հետո կարող են հավաքվել այլ հարցով ու բողոքի ձայն բարձրացնել քաղաքական կամ սոցիալական խնդիրներով:


«ՀԵՌՈՒ ԵՆՔ ԱՅՆ ԿԱՐԾԻՔԻՑ, ԹԵ ՀՐԱՊԱՐԱԿՎԱԾ ՏԵՔՍՏԸ ԿԱՏԱՐՅԱԼ Է»


-Անդրադառնանք այս աշնան ամենաթեժ թեմային` սահմանադրական բարեփոխումներին: Որպես ԱԺ պետաիրավական հարցերի մշտական հանձնաժողովի նախագահ, կտեղեկացնե՞ք` ո՞ր փուլում են աշխատանքները, ո՞ր հարցերն են ուշադրության տիրույթում:
-Արդեն գիտեք, որ սահմանադրական բարեփոխումների նախագիծն ԱԺ-ում է: Այս հարցի քննարկումը նման չէ սովորական օրենքների քննարկման ընթացակարգին, այսինքն, չի անցնելու առաջին, երկրորդ, երրորդ ընթերցումներ: Հետևյալ կերպ է ընթանալու. քննարկում է հանձնաժողովը, դրական եզրակացություն է տալիս, լիագումար նիստում քննարկվում է, նախագահի ներկայացուցիչը դադար է վերցնում, որպեսզի հնչեցված կարծիքներն ամփոփեն, ներկայացնեն հիմնական նախաձեռնողին` հանրապետության նախագահ Սերժ Սարգսյանին: Դրանից հետո իրենց ընդունելի տարբերակներն ուղարկում են նորից ԱԺ, բայց ոչ թե քննարկման, այլ արդեն միանգամից քվեարկության: Այսօր մեր խնդիրն է սահմանադրական բարեփոխումների նախագծի քննարկումը ԱԺ-ում արագ և գրագետ կազմակերպել: Այս պատճառով էլ սեպտեմբերի 4-ին հանրային քննարկում կազմակերպեցինք` լսումներ: Բոլորի կարծիքները հանձնաժողովը կամփոփի և լիագումար նիստում կրկին կբարձրաձայնի:
-Չնայած քաղաքական օրակարգը հագեցած է սահմանադրական բարեփոխումների շուրջ քննարկումներով, բայց հանրությանը, կարծես, դա բացարձակ չի հետաքրքրում, ավելի մեղմ ասած, այս հարցը տասներորդական է համարում: Սա չի՞ մտահոգում խորհրդարանական մեծամասնությանը:
-Երբ հայտարարվեց բարեփոխումների մասին, քաղաքական ուժերը դրանում զուտ քաղաքական շեշտադրումներ դրեցին: Հանրության համար պարզ չէր` եթե փաստաթուղթ չկա, ի՞նչն են քննարկում: Ես, որպես պետաիրավական հարցերի հանձնաժողովի նախագահ, մարզերում այս հարցով քննարկումներ եմ անցկացրել, մարդկանց հիմնական հարցադրումն այն էր, թե ինչ ենք փոխում, Սահմանադրությունը փոխելուց հետո իրենց կյանքը բարելավվելո՞ւ է: Եթե Սահմանադրության մեջ գրված չէ, որ գազի կամ լույսի գինը պետք է իջնի, կարող է հանրության համար հետաքրքրություն չներկայացնել: Բայց հանրության այն հատվածը, որը հետաքրքրված է այս բարեփոխումներով, տեքստի հրապարակումից հետո ակտիվ քննարկման դաշտ է մտել: Այս մասին են վկայում լսումներին հանրային ներկայացվածությունը և բուռն քննարկումները:
-Քաղաքական գործիչները պնդում են, որ հրապարակված տեքստում շատ հոդվածներ ենթատեքստեր ունեն, տողատակերում այլ բան է հասկացվում: Որպես իրավաբան, ո՞րն է Ձեր դիտարկումը, մասնագիտական հանձնաժողովն ինչպե՞ս է աշխատել:
-Մասնագիտական հանձնաժողովը բավականին մեծ ու ծավալուն աշխատանք է կատարել, բազմաթիվ երկրների փորձն է ուսումնասիրել: Եթե մեկ հոդվածից բաղկացած որևէ նախագիծ դնենք շրջանառության մեջ, կգտնվեն մարդիկ, ովքեր իրենց մոտեցումները կներկայացնեն, ու դա ևս կյանքի իրավունք կունենա: Ինքս 54-55, ՀՀԿ-ի իմ գործընկերները ևս շուրջ 300-ից ավելի առաջարկություններ ենք ներկայացրել: Մասնագիտական հանձնաժողովն էլ, մենք էլ հեռու ենք այն կարծիքից, թե հրապարակված տեքստը կատարյալ է: Մենք մտադիր ենք ԱԺ-ից առավել շտկված, քրիստոնեական տեսքի բերված նախագիծ ուղարկել նախագահին: Այնպես որ, կան կետեր, որոնց հետ համաձայն չեմ, որոշ տեխնիկական խնդիրներ ևս պիտի կարգավորվեն:
-Տեղեկություն եղավ, որ տեքստի վրա աշխատել են երկու «թևեր»: Տեքստը կարդալիս այդպիսի տպավորություն ստացե՞լ եք:
-Չեմ կարծում, որ հստակ երկու թևեր են եղել, պարզապես մոտեցումների տարբերություն կարող է լինել: Սահմանադրությունը պետք է տեղ թողնի նաև, որ օրենքներով մյուս հարցերն ավելի ճկուն կարգավորվեն` սկսած ԱԺ կանոնակարգ-օրենքից, մինչև Ընտրական օրենսգիրք: Սահմանադրությունը սահմանում է հիմնական սկզբունքները, մնացածը օրենքներն ու ենթաօրենսդրական ակտերն են կարգավորում:
-Հրապարակված տեքստում ո՞րն է ամենախնդրահարույց հոդվածը:
-Հավանաբար 89-րդ հոդվածը, որն առնչվում է կայուն մեծամասնությանը, թե ինչպես է այն ձևավորվում: 2009-2010 թթ. քաղաքական կոնսուլտացիաներից հետո ակնհայտ դարձավ, որ քաղաքական ուժերը հիմնականում երկու-երեք գաղափար են առանձնացնում, դրանց թվում` համակարգային փոփոխությունների պահանջը, ինչը հնարավոր է միայն սահմանադրական բարեփոխումներից հետո:

«ՄԻԱԿՈՂՄԱՆԻ ՈՉԻՆՉ ՉԻ ԼԻՆՈՒՄ»


-Ընդդիմադիրները չեն դադարում պնդելուց, որ այս ողջ գործընթացը մեկ նպատակ ունի` իշխանության վերարտադրություն: Նոր Սահմանադրությունը լուծում է նաև ա՞յս հարցը:
-«Վերարտադրվել» բառը դարձրել են «բոբո»: Բոլոր կուսակցություններն էլ փորձում են վերընտրվել, իսկ վերընտրողը ժողովուրդն է: Երբ ընդդիմությունից նման տեսակետ եմ լսում, այնպիսի տպավորություն ունեմ, թե Սահմանադրության 85-րդ հոդվածը սահմանում է, որ ՀՀԿ-ն առաջիկա տասը տարում լինելու է կայուն մեծամասնություն: Այնինչ բոլոր մեխանիզմներն ստեղծված են, որ ժողովուրդը գնա ու ընտրի կայուն մեծամասնությանը: Պետք չէ քաղաքական շեշտադրումներով ժողովրդին թյուրիմացության մեջ գցել: Ընդդիմությունը մշտապես վերահսկողական մեխանիզմներից է խոսում, հրապարակված տեքստից պարզ է դառնում, թե որքան շատ վերահսկողական գործառույթներ են տրված ընդդիմությանը:
-Ընդդիմությունը պատրաստվում է «Ոչ»-ի ճակատով տապալելու այս բարեփոխումները: Ի դեպ, Լևոն Տեր-Պետրոսյանն էլ պատրաստվում է այս հարցով մարդկանց փողոց հանելու:
-Ես գերադասում եմ առաջին նախագահի ասածները չմեկնաբանել, ով մի օր հանկարծ բացել էր անձնագիրը ու պարզել, որ չի կարող մասնակցել ՀՀ նախագահի ընտրություններին: Մենք ինքներս «Հանրաքվեի մասին» օրենքով «Ոչ»-ին բավականին մեծ լիազորություններ ենք տվել, այլ խոսքով` գրեթե հավասար պայմաններում են «Այո»-ն և «Ոչ»-ը: Եթե ձեռնարկել ենք այս փոփոխությունները, ուրեմն հասկացել ենք, որ միակողմանի ոչինչ չի լինում: Ժամանակն է, որ հասկանանք` «այո»-ի ու «ոչ»-ի մեջտեղում է ճշմարտությունը:


Զրույցը` Ռուզան ԽԱՉԱՏՐՅԱՆԻ

Դիտվել է՝ 1267

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ